Wełna – zalety i wady

Ponieważ nieubłaganie lato zbliża się ku końcowi i nastanie jesień zaczynamy dziergać cieplejsze wyroby, a co za tym idzie zmieniamy włóczki z bawełny i lnu na wełnę owczą, alpakę i ich mieszanki.

Wełna jest najstarszym znanym naturalnym włóknem na świecie

Zalety wełny

• Jest doskonałym izolatorem, co znaczy, że w zimie grzeje a w lato chłodzi, włókna wełny są karbikowate, pofałdowane, na powierzchni tworzą się kieszonki powietrzne, które są świetnymi izolatorami ciepła.
• wełna bardzo dobrze chłonie wilgoć przez co zachowuje suchość bo odprowadza na zewnątrz wilgoć i pot , a przy tym nie powoduje odczucia wilgoci na skórze. Właściwości higroskopijne wełny są nawet wyższe niż bawełny.
• jest odnawialna, bo większość ras owiec należy strzyc co najmniej raz w roku,
• jest biodegradowalna bo naturalna, nadaje się na kompost. Jak informuje International Wool Textile Organisation przeprowadzone badania pokazały, że produkty wełniane ulegną prawie całkowitej degradacji po sześciu miesiącach, gdy znajdują się w ziemi. Na dodatek, wełna ulega biodegradacji w środowisku wodnym.
• i nadaje się do ponownego przetworzenia czyli do recyklingu
• łagodzi nerwobóle, bóle pourazowe, bóle stawów i kończyn, dzięki „gryzieniu ” poprawia krążenie, dlatego wskazane są skarpetki i rękawiczki wełniane dla osób o słabym krążeniu
• włókna wełny są łuskowate, dzięki czemu tak szybko nie ulegają zabrudzeniu i nie wymagają częstego prania, a także nie chłoną zapachów. Mówi się, że wełna czyści się sama, dlatego nie ma konieczności jej częstego prania. Wyroby włókiennicze należy prać i suszyć zgodnie z zaleceniami producenta, gdyż mogą się kurczyć, a ze względu na swój ciężar, wyciągać podczas suszenia w stanie wiszącym.

Rozróżniamy rodzaje wełny ze względu na pochodzenie:

Wełna merynosowa – pochodzi z owiec merynosów, uważana jest za najlepszą wełnę owczą. Jest miękka, puszysta, a jej włókna są cienkie, długie i lśniące, wełna z merynosów nie jest gryząca. Im cieńsze włókno, tym wyższa jego jakość.

Wełna islandzka –jest bardzo ciepła, lekka, oddychająca i wodoodporna, świetnie się sprawdza podczas aktywności na zewnątrz. Wełna islandzka sama się czyści. Pochodzi z runa owiec islandzkich, które składa się z dwóch rodzajów włókna – długiego zewnętrznego i krótkiego lekkiego i miękkiego, które pełni funkcję grzewczą. Z wełny islandzkiej powstają słynne islandzkie swetry Lopapyesa w charakterystyczne wzory z okrągłym karczkiem.

Wełna szetlandzka – pochodząca z owiec zamieszkujących Wyspy Szetlandzkie o charakterystycznym krótkim, gęstym i mocnym runie o niejednolitych kolorach.

Moher – włókna z runa kozy angorskiej mają bardzo dobrą higroskopijność, lekki połysk, są cienkie, charakteryzuje je wysoka sprężystość i bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Moher lubi się mechacić.

Kaszmir – jest bardzo drogim i luksusowym włóknem pozyskiwanym z kóz kaszmirskich. Jest lekki, miękki, sprężysty, ma bardzo dobre właściwości termoizolacyjne i jest przyjemny w dotyku. Łatwiej niż wełna ulega zniszczeniu.

Alpaka – włókna pozyskiwane ze zwierząt z rodziny wielbłądowatych, zamieszkujących zbocza Andów. Dzięki swej wysokiej sprężystości jest łatwiejsza w konserwacji niż wełna owcza, jednak ma niską odporność na tarcie. Jaka jest wełna z alpak? Bardzo delikatna, lekka, pozbawiona lanoliny, a więc hipoalergiczna. Trwała, mocniejsza trzykrotnie od wełny owczej, pięciokrotnie cieplejsza, nie wchłania zapachów, odporna na działanie promieniowania UV. Odzież z alpaki jest odporna na zużycie ze względu na dużą wytrzymałość włókna i nie elektryzuje się. Wełna idealna na zimowe czapki, szale, rękawiczki.

Sezon skarpetkowo wełniany czas start